Robię krok do przodu. Jestem krok dalej od Ciebie... - "Wszyscy patrzymy na ten sam księżyc" M. Sienkiewicz

 Miłość to nie tylko szczęście i pozytywne emocje. Niestety często zakochując się w drugim człowieku musimy być świadomi pewnego ryzyka. To nie tylko ryzyko bólu i rozczarowania, ale także całkowitej bezradności, która przychodzi, gdy nie ma już nikogo... 



Książka "Wszyscy patrzymy na ten sam księżyc" to swego rodzaju pamiętnik kobiety, która to wszystko przechodzi. Popada ona ze skrajności w skrajność. Pierwsze wielka miłość, niedługo potem ogromna nienawiść. Czy to możliwe, by tak znacznie zmienić swoje nastawienie do drugiego człowieka? Jak dojść do siebie po odrzuceniu przez drugą połówkę, gdy już myślałeś/aś, że to miłość aż do śmierci ?

Muszę przyznać, że ta książka nieco mnie zaskoczyła. Spodziewałam się typowej historii miłosnej, gdzie zakochani żyją jak w bajce i nie mają żadnych problemów. Jak się okazuje spotkało mnie nie małe zaskoczenie, bowiem autorka postanowiła przedstawić czytelnikowi miłość od całkiem innej strony. Tej trudnej, ale za razem dającej pewną naukę i pomagajacej wyciągać wartościowe wnioski.

Bohaterka książki wypowiada się w formie podobnej do pamiętnika. Warto zauważyć, że jednak daty nie są poukładane za kolejnością. W jednej chwili jesteśmy w 2012 roku, a za chwilę w 2016. Oprócz tego można także wyróżnić podział treści zawartej w książce na rozdziały, które mają określony tytuły sugerujące na jakim temacie autorka chce się teraz skupić.

Trzeba przyznać, że każdy z czytelników będzie w stanie znaleźć w tej publikacji odniesienia do swojego życia. Oczywiście zależy to od wieku i sytuacji w jakiej jesteśmy. Myślę, że uniwersalność spowodowana jest w dużej mierze sposobem pisania autorki. Nie da się ukryć, że jest on przesiąknięty szczerością, ale też nie małą nutką sarkazmu.

Sienkiewicz pokazuje nam, że są w życiu takie chwile w których trzeba pozwolić komuś odejść. Nie można przywłaszczać sobie czyjegoś szczęścia i trzymać przy sobie ukochaną osobę na siłę. Czasem przychodzi czas, w którym trzeba zamknąć pewien rozdział i iść dumnie do przodu.

Szczerze polecam tę książkę i mam nadzieję, że zachęciłam kogoś do jej przeczytania. Pamiętajcie- wszyscy patrzymy na ten sam księżyc. 🌜🌛

🌑🌒🌓🌔🌕🌖🌗🌘🌑


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Frigiel i Fluffy... - Minecraft'owy świat

MERY MAJKA - Sylwia Lipka

"Razem z moimi przyjaciółmi mogłam albo zwyciężyć wojnę... albo wywołać apokalipsę." - KSIĘŻYCOWE SERCE