read my heart

Książka Ireneusza Osłowskiego to nie lada gratka dla każdego z fanów fantastyki. Ekspedycja Geminidów zostaje zaatakowana przez Anunnaków. Do naprawy statku potrzebny jest rzadki pierwiastek znajdujący się na pobliskiej planecie. Kuk- dowódca zespołu III stara się poprawić jakość życia jej mieszkańców. Ukazuje im możliwości technologii i uczy wszystkiego co wie. Szybko jednak okazuje się, że czeka go walka o przyszłość - nie tylko swoją, ale też Ziemian... Myślę, że warto zacząć od bohaterów. Ciekawe jest to, że ich imiona pochodzą z mitologii. Niektóre są nam bardzo dobrze znane - Zeus, Hermes, Demeter. Autor jednak postanowił przedstawiać nam także te, które są rzadziej spotykane - Macha, Epona czy Goibniu. Z pewnością jest to swego rodzaju urozmaicenie, jednak w moim odczuciu zbyt mało wiemy o bohaterach. Z jednej strony autor podaje nam takie szczegóły jak wzrost i wygląd, ale z drugiej dostajemy tylko kilka zdań na temat zainteresowań każdego z nich. Myślę, że lepiej byłoby gdyby

Po przeczytaniu wielu pozytywnych opinii na temat tej książki nie byłam w stanie się jej oprzeć. Okładka, tytuł i autor tylko podsyciły moją ciekawość. Książka "Nawiść" Autora Nieznanego. ukazuje ziemie (które dopiero zostaną nazwane Polską) za czasów przedchrześcijańskich. Jej obywatele to ludzie żądni rozlewu krwi i nie potrafiący żyć ze sobą w pokoju. Oni tą nienawiść stale w sobie pielęgnują. Kłamstwo to ich natura i codzienność. Sambor, Preterita, Zadar i jego siostra to tylko kilku bohaterów, którzy muszą zmierzyć się z tymi, a nie innymi realiami. Bez wątpienia nie jest to łatwe zadanie. Wymaga odwagi i siły, które na szczęście wszyscy posiadają. Myślę, że jako pierwsze warto zwrócić uwagę na sam pomysł na książkę. Nie da się ukryć, że jest bardzo ciekawy i nietuzinkowy. Muszę przyznać, że nie mam na swojej półce innej publikacji o podobnej tematyce. W wywiadzie dla serwisu nakanapie.pl autor wspomina, że pomysł powstał ze zdania, które przeczytał w „Żywocie święteg

  Już po przeczytaniu Osobliwego domu pani Peregrine miałam ochotę zagłębić się w Baśnie osobliwe . Nie zawiodłam się. Książka spełniła moje oczekiwania. Nawet można powiedzieć, że zaskoczyła mnie. Oczywiście, pozytywnie. Moim zdaniem Baśnie osobliwe to super dodatek do serii Riggs'a. Dzięki nim dowiadujemy się głównie wielu ciekawostek. Zostajemy na dłużej w osobliwym świecie. Historie zawarte w książce są w pewien sposób zaskakujące, bardzo ciekawe i wciągające. Można je nazwać nietypowymi, jak oczywiście przystało dla świata osobliwego. To nie są zwyczajne bajeczki. Czytając baśnie nie można się nudzić. Za każdym razem czeka nas nowa niespodziewana historia. Każda baśń zakończona jest życiowym morałem i nauką. Pierwszy raz czytałam książkę, która przekazuje tak ważną wiedzę w całkiem odmienny sposób. Warto wspomnieć, że baśnie niosą ze sobą różne przesłania. Niektóre opowiadają o nietolerancji i odmienności, a inne za to poruszają złe oblicza zwyczajnych ludzi. Ukazują nam, ż

Ja ko, że jestem fanką sagi Zmierzch, gdy tylko się dowiedziałam, że taka książka istnieje, nie byłam w stanie się powstrzymać, by nie mieć jej w swoich rękach. Oczywiście nie zawiodłam się ani trochę. Przewodnik jest bardzo pięknie wydany. Zawiera ujmujące ilustracje, nad którymi nie sposób nie zawiesić oka. Okładkę też można fajnie zinterpretować. Jako, że ukazuje ona puzzla, to można rozumieć, że to wlaśnie ten jeden jedyny, którego brakuje do ukończenia układanki. W ten sposób autorka sugeruje nam, że książka ta to w pewien sposób dopieszczenie opowieści, którą już bardzo dobrze znamy. Z przewodnika można dowiedzieć się bardzo dużo o postaciach i ich pochodzeniu. Opisane zostały nawet te, które w powieści były wspomniane tylko raz. Oprócz tego można zobaczyć drzewa genealogiczne i mapy. Obszernie zostały opisane miejsca związane z konkretnymi postaciami. Bardzo podobało mi się to, że na końcu książki znalazłam odpowiedzi na często zadawane pytania. Kto nie chciałby się dowiedzieć

Zmrok postanowiłam przeczytać z nadzieją, że będzie to coś ciekawego, a za razem zabawnego. Miała to być parodia bestsellerowej Sagi Zmierzch. Bardzo się jednak zawiodłam. 😕 Po przeczytaniu powieści Stephenie Meyer, od Zmroku oczekiwalam czegoś więcej. Niestety czytając tą książkę czułam narastające zarzenowanie. Z każdą kolejną chwilą nudziłam się coraz bardziej... Jeśli chodzi o fabułę to... Belle Goose stawia sobie za cel odnalezienie wampira, który ją ukąsi. Spotyka Edwarta Mullena. Okazuje się jednak, że nie jest to chłopak jej marzeń i snów, ponieważ... nie jest on wampirem...😂 Ciąg wydarzeń jest bardzo podobny do "oryginalnego" Zmierzchu . Jednak mam nieodparte wrażenie, że czasami pomijane są dość istotne momenty... Cały zamysl historii jest dość ujmujący. Belle spotyka Edwarta, który nie jest wampirem... To naprawdę moglo się udać. Niestety nie wyszlo. W tym wszystkim to najgorsze, że mnie to wcale nie rozśmieszylo, a miala to być parodia... 😂 Bohaterowie

Od dłuższego czasu zamierzałam przeczytać tę książkę. Tym bardziej, że miałam nadzieję zdobycia nieco wiedzy o Auschwitz. Zawarty tam wątek miłosny miał tylko mi to urozmaicić. Nie chciałam sięgać po książkę stricte historyczną, ponieważ takie mnie często nudzą. Jednak jestem poniekąd zawiedziona. Ważna jest tu informacja, że historia Lalego i Gity jest prawdziwa. Autorka pozyskała ją od głównego bohatera książki po śmierci jego małżonki. Lale chciał, by już na zawsze ich historia została zapamiętana i była dla przyszłych pokoleń przykładem prawdziwej miłości w obliczu zaglady, a także swego rodzaju przestrogą. Książka opowiada o człowieku, który zyskał posadę tatuażysty w obozie zagłady Auschwitz. Jego pobyt tam ulega jednak zmianie w momencie, gdy pojawia się Gita. Dziewczyna staje się dla Lalego motywacją do zdobycia coraz to większego zaufania wśród esesmanów. Zagłębiając się w opowieść zawartą na stronach książki poczułam się nieco oszukana. Piękna historia miłosna L

"Trzy kroki od siebie" postanowiłam przeczytać po wcześniejszym zobaczeniu filmu. Jako, że produkcja bardzo mi się podobała, stwierdziłam, że warto powrócić do historii Stelli i Willa w nieco innej, książkowej formie. "Trzy kroki od siebie" to dramat romantyczny. Stella i Will muszą zawsze pozostawać co najmniej w odległości trzech kroków od siebie. Wszystko to dla tego, że są chorzy na mukowiscydozę, a takie osoby ze względów zdrowotnych nie powinny się spotykać. Od pewnego czasu pomiędzy nimi zaczyna rodzić się coś więcej. Trzy kroki zaczynają być coraz to większym problemem... Kochanków dzieli nieuleczalna choroba. Nigdy nie będą mogli poczuć swojego dotyku, ciepla i bliskości. Tej przeszkody nie da się pokonać i to boli najbardziej. Warto jednak zauważyć, że mimo tego Stella i Will postanawiają cieszyć się swoją obecnością. Wreszcie odważyli się ukraść mukowiscydozie ten jeden krok. Okazuje się to być śmiertelnie niebezpieczne... Książek, które opisu

Zapewne nie przeczytałabym tej książki, gdybym nie dostała jej w prezencie. Bardzo się jednak cieszę, że przyszło mi się zagłębić w tak piękną historię. Północ, jak wiadomo jest porą mroczną, która potrafi doprowadzić do strachu i niepokoju nie tylko dzieci, ale też doroslych. Jednak dla Conora koszmar rozpoczyna się dopiero siedem minut później...   Siedem minut po północy... Conor budzi się i słyszy wołanie... Za oknem czai się potwór. Jednak nie jest to ten, którego się spodziewamy - odrażający, paskudny stwór. To cis rosnący za oknem. Jedyne co go łączy z prawdziwymi potworami to żądza czegoś złego i niebezpiecznego - w tym wypadku - prawdy... Obiecuje opowiedzieć chłopcu trzy historie. Okazuje się jednak, że nie za darmo. On też czegoś oczekuje - największego koszmaru, dręczącego Conora od początku choroby matki.   Siobhan Dowd jest pomyslodawcą książki. Kobieta niestety zmarła na raka i nie była w stanie sama zająć się jej napisaniem. Patrick Ness przejął to brzemię i stworzył m